Gedurende deze tijd van intense lesgeven en optreden, heb ik echter behoorlijk wat blessures opgelopen. De fysieke belasting eiste zijn tol. Simpele handelingen zoals omdraaien in bed werden een uitdaging en pijnvrij dansen leek buiten bereik. Bijna elke les resulteerde in een “oude” blessure in mijn rug of mijn SI-gewricht dat “niet goed zat”, wat leidde tot frequente bezoeken aan fysiotherapeuten en chiropractors. Soms zelfs meerdere keren per week.

Om mijn lichaam te ondersteunen, moest ik diverse braces gebruiken voor knieën, enkels en polsen. Zelfs krukken werden een bekend gezicht. Mijn knieproblemen, onwillige knieschijf en draaiende rib deden me denken dat deze ongemakken onvermijdelijk waren. En niet te vergeten, mijn verzwakte rechter SI-gewricht dat me vaak rugpijn bezorgde, uitstralend naar mijn bil en been, waardoor lopen soms een opgave werd. Er waren zelfs dagen dat ik op een massagetafel in de woonkamer moest slapen omdat ik niet kon bewegen van de pijn en met geen mogelijkheid de trap op kon gaan.